صحنههای فداکاری مردم در میدان قدس جلوهای از غیرت ایرانی است
ایلام – زانا -حرفه معلمی منصبی مبارک و خلعتی خدائی است که بندگان بی آلایش و فرشتگانِ فاخر باغ بهروزی ، لایق ردای ربانی آن شده و رایحه عزت و عصمت خدای حکیم را به جان شاگردانش افاضه کرده و شمیم شفا بخش شعر و شعور و شاهد و شبستان را به جامعه هدیه میکند.
به گزارش خبرنگار زانا،این مُرشد متنعم باغ ملکوت و مالک سرزمین جان های پاک زمانه ، شمع شبستان تاریخ ، روشنی بخش روزگار و ابرعزت آفرین ایام انسانیت است که با قدرت قلم و اعجاز اخلاق، کودک خِرد را در نیستان و جود پرورش میدهد.
او سوداگر صبح صداقت و صدای سحر انگیز تاریخ طهارت و بزمِ باده بشارت است که اشک قلم و عطر کلامش گستره عالم جان را نوازش میدهد.
زارعی زاهد و شهیری شاهد که مزرعه مهرش تغذیه روح و روشنی روان را تامین و تضمین کرده و نگاه نجیبانه اش درخت دانش و دانائی را از آسیبهای فرشی و عرشی مصون و محفوظ مینماید.
او آبیار عقل ، استاد عاطفه و امیر عشق است که تحفه تعلیم و تعلم و تز کیه و تعالی را ازآستان عظیم الهی و رسول رستگاری به ارث برده است.
معلم عارفِ عاج نشین آسمان ادب و علم و ارادت و آرایه ایثار است که در پیله پیامبران و اوصاف امامان ( علیهما السلام ) سکنی گزیده ، برگِ بلوغ پوشیده و در جامه مِهر احرام عبودیت بسته و در حرم هدایت طواف تَوَلی بجای آورده ، پس از رمی جمرات و به لطف لدُنی خدای خبیر پیشوای پاکان شده است.
او داروغه ای ا ست دانا که با داس دانش و دیباچه دین ، کاروان کودک خِرد را به قله قدرت و قبله قداست می رساند و در اوج امانت و توشه تقوا در جلوه گاه جانان رهل اقامت برمیگزیند.
عارفی عامل و عابدی امانتدار که خلیفه خدا امانت و آینده عالم و آدم نیز مرهون سخاوت اوست.
معلم دوست دانائی که دارِدنیا دغدغه و آبادی آخرت نیز آرمانش.
تعهد او ، تکامل دنیا را تضمین و تغافلش نیز تخریب عالم را درپی دارد.
آری: آوازه عالم افروز معلم ثمره سبز تعلیمِ تفکرات و تربیت تعلقات انسانی است.
معلم شاخصی شورانگیز و شاهدی شرافتمند است که مرز بین علم و جهل، مدال پُرجلال دانش ، جبروت و دانایی ، ابناء آدم را مدیون خود کرده و برگ و بار و بهار عُمر شاگر دانش و امدار و جود او است.
ثروت سترگ و اموال بی زوال معلم با اعجاز عقل ، قدرت عشق را بر عشق قدرت مسلط و بر بلندای دانش افزایی خرامیده و صورت و سیرت یک جهان را متحول میکند.
هرجا که نام نورانی معلم میدرخشد، امید به زندگی موج میزند زیرا معلم چون پیامآوری پر صلابت ، سیبل صداقت را متجلی و سیل بنیان برانداز جهل و جمود را در پرده پندار حبس میکند.
معلم ، گوهر علم ، صدف سعادت ، غذای روح ، مونس تنهایی ، همراه حاضر، ضامن بیداری ، دانای خوش زبان و نعمت بینقمتی است که وجودش امنیت زا و غیبتش و حشت آفرین است.
او آغاز تمدن، نهایت تفخر، باعث برتری ، پاسدار آزادی، میراث سودمند ابناء بشر و نو بر دائمی بوستان بهروزی و بلاغت را در ذهن تاریخ تداعی و به قول انیشتین ” مسیر و سرنوشت انسان را متحول میکند.”
بیجهت نیست که و جود معلم را چون کتابی لذت بخش و غمزدا تلقی میکنند و حافظ شیرازی هم صحیفه سبز کتاب و معلم را ضامن دانش و پیامبر دانایی میداند که فقدانش ” فهم و فکر و فرهنگ و فرزانگی را تهدید میکند.”
آری؛ معلم مظهر مهر است و منبع مجاهدت و باید او را کتاب زندگی خواند و مصحف مودّت.
“معلم، عشق بر طاق بلند است
ورای دست هر کوته پسند است
قلم بردار و نوک خامه کن تیز
به شیرین نغمههای رغبت آمیز
نوای عشق را کن پردهای ساز
که در طاق سپهرش پیچد آواز”
به راستی که معلم ؛ سبزسوارِ صحنه سرخ سخاوت است که از کیسه کرمش گُل می بارد و از مرکبش محبت به آسمان شعله میکشد.
رفیق یک رنگی است که همچون مهر مادر، اخلاص و احلاق از کنه و جودش برجان شاگردانش فرو میریزد و جان جهانی را طراوت می بخشد.
پس در آستانه ماه مهر و مداد و مشق و مدرسه بیاییم دست دعا به استانه دوست بلند کرده و از او بخواهیم که خوشه چین مزرعه مهر معلمان خود باشیم .
چنین باد.
دیدگاهتان را بنویسید