هدایت و هوشیاری امام(ره)، اعجاز الهی، مشارکت مردم، مجا هدت نیروهای مسلح و شوق شهادت عواملی بودند که ملت ایران را در هشت سال جنگ نا برابر در مقابل جهان به پیروزی رسانید.
نهضت نو، ارتش ناتوان، سپاه نوپا، بسیج نامنظم، رئیس جمهور ناجوانمرد، مرزهای خلوت، انبار های خالی و فانوس های خاموش بهترین موقعیت بود تا مستکبران عالم در سال ۵۹، صدام تکریتی را برای حمله نظامی به جمهوری اسلامی آماده و ما را از زمین و هوا و دریا به قصد نابودی مطلق مورد تجاوز و تعدی سخت و ساقط کننده قرار دهد.
چه شد که ایران انقلابی برخلاف محاسبات آغاز کنندگان جنگ، هشت سال با دست خالی در مقابل این جنگ جهانی مقامت کرد و به یک پدیده عبرت انگیز در دنیال تبدیل شد ؟
عوامل ایستادگی و پله های پیروزی در آیینه امام خمینی(ره):
” ابوالحسن بنی صدر” در کسوت فرمانده کل قوا( آن زمان) بعنوان فردی خائن و خودفروش چرخهای ماشین دفاع را قفل کرده بود و اجازه نمیداد مدافعان وطن از مرزهای کشور پاسداری کرده و مانع ییش روی دشمن بعثی به داخل ایران شوند.
“حضرت امام(ره)” در اوج هوشیاری بلافاصله این عنصر فاسق و مزدور را شناسایی و از فرماندهی کل قوا عزل و از طریق مجلس شورای اسلامی، عدم کفایت سیاسی ایشان را صادر و او را به جهنم تاریخ فرستاد.
امام راحل، نهاد مقدس بسیج را طراحی و تشکیل و تقویت کرد تا با حضور پرشور خود خلاء فقدان نیروهای کارآمد را در سنگرهای مراد و میدانهای مردانگی در جبهه های نبرد حق علیه باطل را جبران کنند.
زمینه شناسایی و نصب نیروهای متعهد و انقلابی را بعنوان فرماندهان یگانهای نظامی، انتظامی و امنیتی را مهیا و مسئولیت اجرایی، عملیاتی و تدارکاتی دفاع مقدس را بطور ۱۰۰ درصد به آنان واگذار نمود تا فرایند جنگ سامان یابد.
نقش ماندگار امام(ره) در مدیریت دفاع مقدس
با صدور فرمانی الهی و تاریخی همه آحاد مردم و اقشار جامعه را به تقویت و تحکیم و توسعه جبهه های جنگ فراخواند و عملا این رخداد بسیار مهم و حساس و سرنوشت ساز را در اولویت همه کارها قرار داد تا تنور دفاع مقدس همچنان روشن و شعله ور بماند.
با اتحاد و انسجام درونی و تکیه بر امدادهای غیبی و اعتقاد عملی به فنآوریهای دقیق و تا کتیکهای خاص نظامی در نهایت دقت و قدرت و صلابت به نیروهای مسلح دستور داد تا هرچه سریعتر به سمت پاوه، کردستان و آبادان حرکت کرده و آن مناطق را از دست ضدانقلاب و متجاوزان آزاد کرده و مردم را از آسیب و آزار و مشکلات مبتلابه نجات دهند و به این سان ابتکار عمل در میادین جنگ را بدست گرفت و نیروهای نظامی را از حالت رخوت و لاک دفاعی خارج و به موقعیت تهاجم، تفاخر و تصرف مواضع دشمن رسانید.
با بیان این جمله کوتاه اما بلند و پر مفهوم ” جنگ در راس همه امور است ” کلیه مدیران اجرایی، قضایی و تقنینی را به پای کار آورد و آنان را موظف کردند تا در کنار رتق و فتق امور اجتماعی، بدون تکیه بر دیگران صد درصد ظرفیت کشور را در خدمت جنگ و دفاع از مرزهای میهن قرار دهند تا ثابت شود که “ما می توانیم.
این مرد خدا و عارف نستوه با دم گرم و نَفَس مسیحایی خود شمع شهادت را در اقلیم جان جهادگران روشن و با این اکسیر “آسمانی”، تفوق جنگ جویان انقلابی را بر متجاوزان بعثی تضمین و تعمیق و جاودانه کرد و با این فرهنگ عاشورایی، سربازان کوچکی همچون شهیدان” محمد حسین فهمیده” و “علی جرایه” را تربیت و تحویل تاریخ سرخ ایران کرد تا هیچ متجاوزی جرأت تجاوز به خاک خونین ایران نکند.
در مدیریت حضرت امام(ره)، اختلاف، اختلاس، خیانت در امانت، تجاوز و تعرض به اموال عمومی، پارتیبازی، قانون گریزی، هنجار شکنی و آقازاده بازی وجود نداشت و هر آنچه بود خدا بود و خدمت بود و اخلاص و خیرخواهی و پاسداری از کیان اسلام و ایران.
نقش ماندگار امام(ره) در مدیریت دفاع مقدس
در آن دوران طلایی، علیرغم تهاجمات روزمره دشمن به سکوهای نفتی، زیرساختهای اقتصادی و خدمات شهری اما همه مایحتاج ضروری مردم با کمترین عسرت و آزردگی و با نازلترین قیمت در دسترس عامه قرار داشت، بطوریکه رزمندگان در خط مقدم جبهه جنگ هیچگاه دغدغه نان، آب، بهداشت، درمان و تحصیل زن و فرزندان خویش را نداشتند و به همین منظور و به تعبیر حضرت “روح الله ” “جنگ برای ما یک نعمت بود”.
آری؛ یاد باد آن سنگرهای سرد و سازگار، چادرهای برز و برف اندود، ماشینهای خاموش و گل گرفته، لباسهای خاکی و مندرس، خدمات گسترده، ابرهای عزا و امیدهای سرشار روزهای سخت جنگ تحمیلی که با دست دعا و عشق امام خمینی(ره) بهار آفرین بود و بهشت افزا.
صحنههای فداکاری مردم در میدان قدس جلوهای از غیرت ایرانی است








دیدگاهتان را بنویسید